André Citroën był piątym dzieckiem francuskiego handlarza diamentami Luisa Citroëna i Polki Maszy Amelii Kleinman. Jego rodzice poznali się podczas jednej z biznesowych podróżny Francuza do Warszawy. W 1873 r. zmieszkali w jednak Paryżu, gdzie w 1878 r. urodził się André. Przodkowie twórcy modeli takich jak 2CV, HY, CX czy DS nosili nazwisko Limoenman, czyli człowiek z cytrynkami, dopiero dziadek André, Barend, zdecydował się na jego zmianę.

W 1900 r. po ukończeniu studiów inżynierskich na École polytechnique André Citroën wstąpił do wojska. W trakcie służby odwiedził m.in. ojczysty kraj matki. Podczas wizyty w Polsce, w jednym z warsztatów zobaczył nieznane mu wcześniej koła zębate o zakończeniach w kształcie jodełki. Wykształcenie techniczne pozwoliło mu dostrzec zalety takiej konstrukcji – możliwość przenoszenia większych obciążeń i cichszą pracę. Citroën odkupił prawa do tego wynalazku i w 1902 r. założył we Francji fabrykę kół zębatych Citroëna. Wzór zębatki, opatentowany w postaci charakterystycznych szerwonów, do dziś widnieje w logo marki.

W wieku 27 lat André był już znanym z pomysłowych rozwiązań, nowoczesnego zarządzania, wyczucia czasu i potrzeb rynku, francuskim przedsiębiorcą. Bogate doświadczenia z fabryką Morsa oraz spotkanie z Henrym Fordem spowodowały, że André szukając dalszych opcji rozwoju i możliwości wykorzystania nowoczesnej fabryki, zaplanował kolejny ruch. Wybór padł na motoryzację – André zamierzał produkować samochody seryjnie. Pierwsze auto z logo Citroëna – typ A – wyjechało z jego fabryki w 1919 r. Ta strategia była udana: niespełna 10 lat później Citroëna produkował 400 pojazdów dziennie, co stanowiło 1/3 całej produkcji we Francji.