Zwycięskie Audi R18 e-tron quattro z numerem „2” prowadzone przez trio kierowców: Loïc Duval, Tom Kristensen i Allan McNish, podczas wyścigu w Le Mans 34 razy zaliczyło pit stop, zatrzymując się w nim łącznie na  47 minut i 14,799 sekundy. Przy dozwolonej pojemności zbiornika wynoszącej 58 litrów, pojazd mógł teoretycznie pobrać maksymalnie 1972 litrów oleju napędowego. Toyota z numerem startowym „8”, plasująca się na drugim miejscu, zaliczyła pit stop 30 razy, co zabrało jej 43 minuty i 20,111 sekundy. Z uwagi na pojemność zbiornika wynoszącą 76 litrów, pojazd mógł przyjąć nawet 2280 litrów benzyny. Audi było nie tylko szybsze, ale dzięki napędowi TDI również wydajniejsze.

W Le Mans, Audi zwyciężyło nie tylko wyścig, ale miało także najwyższy wskaźnik efektywności. Dotyczący tego czynnika konkurs Michelin Green X Challenge, wygrała ekipa jadąca Audi z numerem startowym „3” w składzie: Marc Gené, Lucas di Grassi, Oliver Jarvis. Za nimi było zwycięskie Audi z numerem „2” oraz Toyota z numerem „7”. Audi zadebiutowało w Le Mans w roku 1999. Swój pierwszy tryumf zespół świętował rok później, a wygrana w sezonie 2013 to już dwunaste zwycięstwoAudiw tym prestiżowym wyścigu.

Silniki Audi pochwalić się mogą nawet 86,7 procentami zwycięskich startów, ponieważ silnik V8-Biturbo stworzony przez Audi Sport napędzał również bolid Bentley’a tryumfujący w roku 2003 r. Dziesięć z dwunastu zwycięstw, Audi osiągnęło z teamem Reinholda Joesta. Zespół z Odenwald święcił sukcesy jeszcze przed pierwszymi startami Audi w Le Mans, a teraz odniósł swoje czternaste zwycięstwo. Co warto podkreślić, Joest Racing był również zaangażowany w wygraną Dauer Racing w roku 1994 oraz w sukces Bentleya w roku 2003.

W roku 2005 Tom Kristensen, odnosząc siódme zwycięstwo, odebrał palmę pierwszeństwa sześciokrotnemu zwycięzcy Jacky’emu Ickx z Belgii. W tym roku, Duńczyk wygrał po raz dziewiąty. W kręgu kierowców startujących w Le Mans, jego największym rywalem w rankingu zwycięzców jest paradoksalnie kolega z zespołu, Allan McNish, mający na swoim koncie trzy wygrane. Statystycznie rzecz ujmując, rekord należący do Kristensena może zostać poprawiony najwcześniej w roku 2020. By go pobić, McNish musiałby pozostać aktywnym kierowcą do swoich pięćdziesiątych urodzin, wygrywać co roku i nie startować  z Tomem Kristensenem....

Dziewięć zwycięstw w siedemnastu występach daje Tomowi Kristensenowi 53 procent zwycięskich startów podczas zmagań w Le Mans. Łącznie, Duńczyk stawał do tej pory na podium trzynaście razy. Cztery razy jego samochód nie dojechał do mety. Oprócz tych oczywistych sytuacji, „Mister Le Mans“ nigdy nie dojeżdżał na pozycji gorszej niż trzecia.

Jubileuszowe, dziewięćdziesiąte urodziny 24-godzinnego wyścigu Le Mans śledziło na miejscu 245 000 widzów. To wynik o 5000 osób lepszy niż rok wcześniej. Po tegorocznym sukcesie odniesionym w długodystansowym klasyku, cała dziewiątka obecnych kierowców Audi ma razem na swym koncie 20 zwycięstw.

Po raz trzydziesty niemiecki producent wygrał w Le Mans. Loïc Duval jest trzydziestym Francuzem, który tryumfował na ojczystym torze. Dodatkowo, w tym roku swoje trzydzieste zwycięstwo odniosły  zarówno samochody wyścigowe z zamkniętym kokpitem, jak i turbodoładowane silniki.

29 pucharów: Od roku 1999, Audi zdobyło dwanaście pierwszych, sześć drugich oraz jedenaście trzecich miejsc. Razem, 29 razy kierowcy Audi stawali na podium.

Premiera: Loïc Duval zadebiutował na podium. Francuz startował w wyścigu po raz piąty, ale przed rokiem 2013 ani razu nie był w pierwszej trójce. Jego debiut na podium odbył się od razu na najwyższym jego stopniu.

W tym roku, w Le Mans wygrał numer startowy „2”. W dotychczasowej historii wyścigu, pojazd z numerem „2” okazywał się zwycięzcą sześciokrotnie, z czego dwukrotnie, w latach 2008 i 2011, było to Audi. Bolid Audi R18 e-tron quattro, z numerem podwozia „302” najpierw wygrał 6-godzinny wyścig na torze Silverstone, a teraz 24-godzinny w Le Mans. W trzech pierwszych wyścigach w sezonie 2013 z serii Długodystansowych Mistrzostw Świata (WEC), które odbyły się na torach Silverstone, Spa i Le Mans, Audi było niepokonane. Razem z wygraną podczas 12-godzinego wyścigu w Sebring, to już czwarte zwycięstwo Audi R18  w wyścigach długodystansowych w tym sezonie.

Bolid napędzany silnikiem wysokoprężnym wygrał 24-godzinny wyścig Le Mans po raz ósmy z rzędu. Z tego siedem razy zwyciężało Audi: R10 TDI trzy razy; R15 TDI jeden raz; R18 TDI jeden raz; R18 e-tron quattro dwa razy. Firma Michelin, partner ogumienia Audi, po raz dwudziesty drugi świętowała zwycięstwo przed rodzimą publicznością.

Zwycięskie Audi R18 e-tron quattro z numerem startowym „2”, pokonało dystans wyścigu zużywając 16 kompletów opon. Każdy z kompletów wytrzymywał nawet do czterech stintów (stint to czas przebywania na torze pomiędzy zjazdami do boksów). W ubiegłym roku, mianem choćby chwilowego lidera wyścigu mogło się poszczycić dziewiętnastu zawodników. W tym roku było ich tylko sześciu. Z 348 ukończonych okrążeń, marka z Ingolstadt prowadziła przez 344. Audi numer „2” i jego kierowcy: Loïc Duval, Tom Kristensen i Allan McNish, objęło prowadzenie o godz. 21:47, a więc tuż przed rozpoczęciem ósmej godziny wyścigu.

Z 56 uczestników biorących udział w zmaganiach w Le Mans, 42 ukończyło wyścig. To 75 procent wszystkich załóg. W ubiegłym roku współczynnik nieukończenia wyścigu był wyższy o 16 punktów i wyniósł 41 procent. Wskaźnik wykluczenia Audi ze zmagań, podobnie jak w zeszłym roku, wyniósł zero. Wszystkie trzy hybrydy z Ingolstadt dotarły na metę.

Najbardziej obiecujący młodzi francuscy kierowcy nagradzani są w Le Mans nagrodą Prix Jean Rondeau. W roku 2002 wyróżnienie to trafiło do Benoîta Tréluyera, a w roku 2008 do Loïca Duvala. Tak się dobrze złożyło, że w późniejszych latach obaj kierowcy, razem z Audi, zostawali zwycięzcami klasyfikacji ogólnej.

Źródło: Audi