Dysponujące wysokimi zapasami trakcji Vito 4x4 może mieć wiele zastosowań: od firm budowlanych przez przedsiębiorstwa użyteczności publicznej, aż po hotele zlokalizowane z dala od utwardzonych dróg lub w miejscach o niesprzyjającym klimacie. W autach użytkowych wykorzystywanych w zróżnicowanych warunkach napęd na obie osie często okazuje się po prostu niezbędny. Równocześnie jego zastosowanie sprzyja stabilności i komfortowi prowadzenia – nowe Vito 4x4 nie jest może samochodem terenowym, ale jako pojazd drogowy odznacza się wyśmienitą przyczepnością oraz dynamiką jazdy.
To cechy, które docenią użytkownicy – bez względu na to, czy przemierzają zaśnieżone drogi Skandynawii, górzyste serpentyny w Alpach, nisko położone obszary rolnicze czy błotniste, nieutwardzone nawierzchnie na budowach.
Zastosowany w Vito 4x4 stały napęd na obie osie łączy innowacyjne systemy sterowania z jednym z najbardziej wydajnych układów napędowych na cztery koła, jakie stosuje się w motoryzacji. Jego konstrukcja stanowi element koncepcji modułowej i jest blisko spokrewniona z napędami spotykanymi w SUV-ach oraz osobowych modelach spod znaku trójramiennej gwiazdy.
Połączenie mocnego silnika, przekładni automatycznej z konwerterem momentu obrotowego i elektronicznie sterowanego rozdziału siły napędowej w znaczącym stopniu pomaga podczas jazdy w trudnych warunkach – wystarczy tylko prowadzić samochód. Za całą resztę odpowiada technologia zastosowana w Vito 4x4. A jeśli przez pomyłkę kierowca zbyt mocno wciśnie pedał gazu na nieutwardzonej nawierzchni, elektronika znów zareaguje i automatycznie ograniczy moment obrotowy silnika.
Także gabaryty nowego Vito 4x4 nie dają powodów do obaw. W przeciwieństwie do poprzedników, wysokość czteronapędowego wariantu mieści się w kluczowej granicy 2 metrów. W rezultacie model może z łatwością wjeżdżać na większość parkingów wielopoziomowych oraz podziemnych.
Centralny dyferencjał nowego Vito 4x4 zaopatrzono w dwutarczowe sprzęgło, dysponujące bazowym momentem blokującym między osiami o wartości około 50 Nm. Tarcze sprzęgła są wstępnie obciążone za pomocą sprężyny. Jeśli dochodzi do poślizgu kół jedne lub obu osi, odpowiedni ruch tarcz powoduje transfer momentu tarcia z osi, której koła kręcą się szybciej, do tej, której koła kręcą się wolniej. W rezultacie rozdział siły napędowej między przednią i tylną osią waha się od 30:70 do 70:30, poprawiając trakcję oraz stabilność prowadzenia.
