Platforma rozwojowa
Jako platforma techniczna dla innowacji, które później trafiły do innych modeli, Panamera odegrała znaczącą rolę w kształtowaniu ostatnich 10 lat historii naszej marki – wyjaśnia Michael Steiner, wówczas pierwszy wiceprezes ds. linii produktowej, a obecnie członek zarządu ds. badań i rozwoju. Za sprawą wysokowydajnych wariantów hybrydowych Panamera jest dziś w Porsche przede wszystkim pionierem w dziedzinie elektromobilności. Aktualna, druga generacja modelu w całości powstaje w fabryce Porsche w Lipsku i występuje w trzech różnych odmianach nadwoziowych.
Czteromiejscowe Porsche
Pierwszy czteromiejscowy prototyp Porsche bazował na modelu 356
Porsche dla czworga – w ciągu ponad 70-letniej historii firmy inżynierowie Porsche nie raz powracali do tego pomysłu. W latach 50. opracowali komfortowy, czteromiejscowy pojazd oparty na modelu 356. Typ 530, bo o nim mowa, miał wydłużony rozstaw osi, większe drzwi i podniesioną tylną krawędź dachu. Później jego śladem podążały kolejne konstrukcje, w tym czterodrzwiowy prototyp oparty na modelu 911, a w latach 80. – wydłużone warianty 928. Jednego z nich Ferry Porsche używał jako swojego prywatnego samochodu. W 1988 r. Porsche po raz kolejny podeszło do tematu wraz z typoszeregiem 989: czterodrzwiowe coupé oferowało z tyłu przestrzeń dla dwóch „pełnoprawnych" siedzeń. Do jego napędu służył zamontowany z przodu silnik V8. Elementy konstrukcyjne z 989 zostały później wykorzystane w 911 generacji 993. Samochód, podobnie jak wszystkie pokrewne koncepty, pozostał jednak w stadium prototypu. Ze względów ekonomicznych na początku 1992 r. jego rozwój został przerwany.
Zielone światło dla modelu Panamera
Na początku nowego tysiąclecia Porsche przeprowadziło badania rynku, przeanalizowało konkurencję i postanowiło opracować czterodrzwiową limuzynę z nadwoziem typu hatchback. Wejście do segmentu aut luksusowych było w dużej mierze życzeniem ówczesnego prezesa zarządu, Wendelina Wiedekinga. Specyfikacja pojazdu uwzględniała między innymi niezrównaną dynamikę jazdy, dużą przestronność i typowy dla Porsche wygląd. Michael Mauer, wiceprezes Style Porsche, dodaje: Chcieliśmy zbudować czteroosobowy samochód sportowy z mocną linią dachu, dużą tylną klapą i nadwoziem hatchback. W trakcie procesu projektowania zrodziły się trzy koncepcje: Mirage, Meteor i Phantom. Późniejszy seryjny model najwięcej wspólnego miałby z muskularnym projektem Mirage. Koniec końców wykorzystano elementy ze wszystkich trzech wariantów i wybrano nową nazwę – Panamera, inspirowaną meksykańskim wyścigiem wytrzymałościowym Carrera Panamericana.
Światowa premiera w windzie
Swój pierwszy oficjalny występ Panamera zaliczyła 19 kwietnia 2009 r. Był to występ spektakularny: przedstawicieli mediów z całego świata Porsche zaprosiło na konferencję prasową na 94. piętrze wieżowca Światowego Centrum Finansowego w Szanghaju. Panamera została przetransportowana na górę windą towarową, do której – w pionie – wwieziono ją specjalnie skonstruowanym wózkiem. Sześćdziesięcioosobowa ekipa pracowała nad tym przez kilka godzin, choć sam transport samochodu na wysokość 400 m trwał zaledwie minutę.
Innowacje Panamery
Pierwsza generacja Porsche Panamera – wewnętrznie znana jako G1 – wyznaczyła klasowe standardy dzięki szerokiej rozpiętości charakteru, łączącego sportowe osiągi z komfortem. Wyróżniała się przy tym licznymi innowacjami: to pierwszy luksusowy samochód z przekładnią automatyczną i systemem start-stop. Topowa Panamera Turbo wprowadziła na rynek zawieszenie pneumatyczne z dodatkową ilością powietrza na żądanie, a także regulowany, wielowymiarowo rozkładany tylny spojler. Jednocześnie, dzięki nowej koncepcji wyświetlania informacji i obsługi, Gran Turismo wytyczyło kierunek dla wszystkich pozostałych linii modelowych Porsche.
Szeroki wybór silników
Szybko i systematycznie poszerzano gamę wariantów, która w szczytowym momencie przed liftingiem obejmowała jednostki benzynowe, wysokoprężne i układy hybrydowe o mocy od 250 do 550 KM, a także napęd na tylne lub wszystkie koła. Początkowo wolnossące silniki V6 i V8 były dostępne z sześciobiegową skrzynią manualną. Większość klientów wybierała jednak siedmiostopniową przekładnię dwusprzęgłową PDK. Napędy dieslowskie i hybrydowe oferowano w połączeniu z automatyczną skrzynią o 8 przełożeniach.
Panamera podobija Chiny
W ramach liftingu przeprowadzonego w 2013 r. pojawił się wariant Executive ze zwiększonym rozstawem osi – stworzony głównie z myślą o klientach z Chin. Wzmocniono też jednostki napędowe – maksymalnie do 570 KM. Panamera była dla Porsche niezwykle istotnym modelem: Gran Turismo pozwoliło zaistnieć marce w nowym segmencie rynku i pomogło jej mocno zakotwiczyć się na dynamicznie rozwijającym się rynku Państwa Środka.
Druga generacja modelu
Opracowanie drugiej generacji modelu Panamera (symbol G2) odbywało się na wielu płaszczyznach: oprócz Gran Turismo ze standardowym i rozszerzonym rozstawem osi na tej samej platformie powstał trzeci wariant modelu o nazwie Sport Turismo. Prekursorem drugiej generacji modelu Panamera był szeroko komentowany prototyp Concept Sport Turismo, po raz pierwszy zaprezentowany podczas salonu samochodowego w Paryżu w 2012 r. Seryjne wydanie Gran Turismo świętowało swoją globalną premierę 28 czerwca 2016 r..
Kolejne innowacje
Generacja G2 jest jeszcze bardziej sportowa i elegancka, ale nie mniej przestronna: płaszczyzna dachu tu opada wcześniej niż w poprzedniczce, tył wyróżnia się lekkim załamaniem linii, a poziome tylne światła podkreślają tożsamość marki. W chwili debiutu sportowe nadwozie po raz kolejny kryło wiele innowacji, w tym nową, cyfrową koncepcję obsługi i wyświetlania informacji. Za sprawą układów podwozia, takich jak trójkomorowe zawieszenie pneumatyczne, skrętna tylna oś oraz elektromechaniczny system stabilizacji przechyłów PDCC Sport, Panamera sprawdzała się równie dobrze na ulicach, co na torze. Potwierdził to czas okrążenia północnej pętli toru Nordschleife – 7 minut i 38 sekund, ustanowiony przez fabrycznego kierowcę Porsche Larsa Kerna za kierownicą standardowego wariantu Panamera Turbo. Gama silników była stale optymalizowana, zaś ich moce zostały zwiększone: w gamie modelu zadebiutowały nowe jednostki, a za przeniesienie napędu odpowiadała teraz ośmiobiegowa przekładnia PDK. Bazowy wariant rozwija moc 330 KM, a topowa dziś odmiana plug-in osiąga 680 KM.
Hybrydowy zastrzyk mocy
Trend elektromobilności w gamie Porsche Panamera wystartował w 2011 r. Jako pierwsza pełna, równoległa hybryda w klasie aut luksusowych, Panamera S Hybrid była najbardziej ekonomicznym Porsche w ówczesnej historii – i to pomimo mocy 380 KM. Dwa lata później zadebiutowała Panamera S E-Hybrid i po raz kolejny przodowała w swoim segmencie jako pierwsza na świecie hybryda plug-in, o mocy 416 KM i 36 km zasięgu w trybie całkowicie elektrycznym.
W przypadku drugiej generacji modelu Porsche oferuje elektryczną wydajność we wszystkich jego wariantach: strategia zastrzyku mocy (tzw. boost), pochodząca z supersamochodu 918 Spyder, zapewnia sportowe osiągi w połączeniu z wysoką efektywnością – zarówno w przypadku modelu Panamera 4 E-Hybrid (462 KM), jak i topowego Panamera Turbo S E-Hybrid (680 KM).
Europejczycy pokochali hybrydę
Wraz z (typoszeregiem) G2 udało nam się wnieść zorientowaną na osiągi hybrydową strategię z modelu 918 Spyder do segmentu aut luksusowych – mówi Gernot Döllner, wiceprezes ds. linii produktowej Panamera w latach 2011-2018, obecnie odpowiedzialny w Porsche za rozwój koncepcji produktu. Strategia ta została dobrze przyjęta przez klientów: napęd hybrydowy miało 67% wszystkich egzemplarzy modelu Panamera dostarczonych w Europie w 2018 r.
