Nowa ŠKODA miała początkowo nosić nazwę Rival, następnie Orlik, a ostatecznie Spartak i pod tą ostatnią przeszła do historii, mimo że oficjalnie ochrzczono ją zgodnie z jeszcze przedwojenną nomenklaturą - jako model 440 (4-cylindrowy, o mocy 40 KM).
Nazwę Spartak oprotestował niderlandzki producent motocykli Sparta. Zakaz dotyczyć mógł, rzecz jasna, jedynie rynków kapitalistycznych, ostatecznie jednak, w grudniu 1955 roku, zdecydowano o ujednoliceniu oznaczenia modelu dla wszystkich krajów docelowych.
Od listopada 1955 roku, ŠKODA 440 stała się jedynym, w pełni kompletowanym modelem w fabryce Mladá Boleslav. Dla większego modelu ŠKODA 1200, w macierzystej fabryce powstawały już tylko podwozia – resztą zajmowały się, znane i dziś filie Vrchlabì oraz Kvasiný. Model 440, zwany do dziś zwyczajowo Spartakiem, przez lata ewoluował. Dość szybko wzbogacono, początkowo prawdziwie – nomen omen – „spartańskie” wyposażenie odmiany Standard, obejmujące m.in. jedną wycieraczkę szyby przedniej, brak układu ogrzewania wnętrza i… amortyzatorów tylnych.
Wersję Export dostarczano także w dwubarwnym lakierowaniu, i to w kilku kombinacjach linii podziału kontrastujących wzajemnie ze sobą powierzchni. Samochód zdobywał kolejne, najbardziej wymagające rynki, odbudowując przedwojenną sławę czechosłowackiego producenta.
Już w 1957 roku zaprezentowano silniejszą odmianę z nadwoziem podstawowym - ŠKODĘ 445, sezon później - piękną, pozbawioną stałego dachu, 450-tkę. Od 1959 roku zbudowaną w ten sposób rodzinę pojazdów zastąpiono zmodernizowanymi modelami Octavia i Felicia. Jako ostatnia do gamy dołączyła Octavia Combi, produkowana od 1961 aż do 1971 roku.
Historia pozostałych odmian zakończyła się w połowie 1964 roku, przed równym półwieczem, wraz z uruchomieniem montażu modelu MB (o którym pisaliśmy wcześniej).
Łącznie, w latach 1955-59 zbudowano 75 417 egzemplarzy modelu 440, w wykonaniu Standard oraz Export, zaś w latach 1957-59 kolejne 9 375 sztuk modelu 445 i 1 010 kabrioletów 450 (1958-59). Model zalicza się nie tylko do najważniejszych budowniczych powojennej renomy marki ŠKODA, ale i bardzo cenionych pojazdów kolekcjonerskich, posiadających odpowiednio już dawną metrykę, oraz – jednocześnie – zaskakująco niekłopotliwych w obsłudze i utrzymaniu.
