Kolekcjonerzy są gotowi zapłacić za 2000GT od prawie 700 tys. dolarów do ponad miliona dolarów. W 1965 roku, samochód kosztował 6 800 dolarów, czyli 51 550 dolarów w przeliczeniu na obecną wartość amerykańskiej waluty.

Toyota prowadziła na rynek model 2000GT jako konkurencję dla takich europejskich samochodów, jak Jaguar e-Type, Aston Martin GTs czy wyścigowe modele Ferrari, które uważano wówczas za ucieleśnienie piękna. Supersamochód z Azji był wtedy na rynku czymś nieznanym. Toyota zbudowała tylko 351 egzemplarzy modelu (w tym 9 z silnikiem 2,3 l). Niewielka liczba aut miała podkreślić ekskluzywność modelu. Toyota wzięła pod tym względem przykład z producentów europejskich samochodów marzeń.

Toyota 2000GT różniła się pod względem technicznym od europejskich konkurentów. Miała rzadko spotykaną, pięciobiegową manualną skrzynię biegów i sześciocylindrowy silnik o mocy 150 KM, bazujący na jednostce z flagowego modelu Toyoty, sedana Crown. Samochód rozpędzał się do 217 km/h.

Projektantem 2000GT był Albrecht Goertz, który później stworzył także sylwetkę Nissana Fairlady (Datsuna 240Z). Aluminiowe nadwozie, otwierane światła i dach typu hardtop były produkowane ręcznie przez techników Yamahy. W gamie kolorów dominowały czerwony lub kość słoniowa. Około 60 egzemplarzy otrzymało kierownicę po lewej stronie na potrzeby globalnego rynku. W pozostałych, przeznaczonych na japoński rynek, miejsce kierowcy jest po prawej stronie.

Kiedy Toyota po raz pierwszy zaprezentowała 2000GT na targach Tokyo Motor Show w 1965 roku, został uznany za punkt zwrotny w japońskim designie. Dom aukcyjny Sotheby określa go jako „najcenniejszy i najbardziej pożądany przez kolekcjonerów japoński samochód w historii”.