Zwycięska seria zaczęła się w roku 2000, od modelu Audi R8.

- Po roku zdobywania doświadczenia w Le Mans, rozpoczęliśmy sezon 2000 z całkowicie nową konstrukcją - mówi szef Audi Motorsport, dr Wolfgang Ullrich.

- Począwszy od rozłożenia ciężaru, przez układ chłodzenia, nadwozie, aerodynamikę i wielu innych aspektów - udało się nam stworzyć wyważone auto.

- Co więcej, zespół Audi Sport Team Joest, a później również inne teamy, otrzymał samochód wyścigowy, na myśl o którym do dziś uśmiechają się mechanicy. Miał budowę modułową, był wytrzymały i prosty, a dzięki temu szybki w naprawie. Ważny szczegół: ponieważ skrzynie biegów samochodów wyścigowych LMP są narażone na duże obciążenia i były wówczas uważane za ulegające częstym awariom, Audi zbudowało składający się ze skrzyni biegów i tylnej osi pełny moduł tyłu, który dzięki złączom zatrzaskowym można było szybko wymienić. 

Kamieniem milowym rozwoju napędu, była technika FSI wprowadzona w 2001 roku. Bezpośredni wtrysk benzyny optymalizował spalanie, korzystnie wpływał na reakcję silnika wyścigowego samochodu, a niedługo później został wprowadzony do seryjnych modeli marki Audi. Między rokiem 2000, a rokiem 2005, R8 wygrywało w Le Mans pięć razy. Za każdym razem w skład zespołu kierowców wchodził „Mister Le Mans” - Tom Kristensen.

W roku 2006, Audi rozpoczęło techniczną rewolucję: model R10 TDI był pierwszym zwycięzcą w Le Mans napędzanym silnikiem wysokoprężnym. Od tego momentu, klasyka wyścigów rozgrywanego nad Sarthe wygrywają tylko samochody wyścigowe LMP z napędem diesla – wśród nich osiem razy zwyciężało Audi.

- Wyzwanie polegało na tym, aby stworzyć sportowy, wyścigowy silnik diesla, który ma nie więcej niż 650 KM”, mówi dr Ullrich. Równie trudnym zadaniem była integracja tego dwunastocylindrowego motoru z samochodem wyścigowym LMP. Masa, nacisk na osie i wymóg chłodzenia tego aerodynamicznie bardzo czułego pojazdu, stawiały wysokie wyzwania inżynierom. Od roku 2006, R10 TDI wygrał w Le Mans trzy razy pod rząd. W 2009 r. ekipa Audi musiała uznać wyższość Peugeot 908 HDi FAP.

Historia Audi R15 TDI jest związana z aktualnym do dziś rekordem: samochód wyścigowy z silnikiem TDI V10 i akumulatorem litowo-jonowym, w 2010 r. pobił nad Sarthe niepobity tam od 39 lat rekord dystansu. Rok później debiutowało Audi R18 TDI. Ten model również został od razu zwycięzcą.

- Wraz z tym samochodem wyścigowym z zamkniętą kabiną, zaczęła się dla Audi nowa era w Le Mans - mówi dr Ullrich.

- Regulamin nakazywał nam zmniejszenie pojemności skokowej silnika z 5,5 do 3,7 litra. Dlatego, biorąc pod uwagę wszystkie czynniki, wydajność aerodynamiczna samochodu wyścigowego o zamkniętej budowie zyskała jeszcze większe znaczenie. Zoptymalizowana aerodynamika pomogła polepszyć czasy okrążenia, chociaż samochód miał mniejszą moc niż jego poprzednik i znacznie mniej palił.

 Od tej pory, wszystkie samochody wyścigowe LMP1 noszą oznaczenie R18, nawet jeżeli kryją się za tym ciągle nowe generacje modeli. Następnym, dużym krokiem był model R18 e-tron quattro z 2012 roku, pierwszy hybrydowy samochód sportowy czterech pierścieni. Audi jako pierwszy zwycięzca jadący bolidem z napędem hybrydowym, na trwałe wpisało się wtedy w historię Le Mans. Już w roku 2013 znacznie ulepszone R18 e-tron quattro ponownie triumfowało. Jednostka wysokoprężna TDI V6 napędzała tylną oś, a system hybrydowy oś przednią. Sterowanie było w pełni elektroniczne.

- Jeszcze nigdy Audi nie stworzyło tak skomplikowanego samochodu wyścigowego - mówi dr Ullrich. Zaledwie rok później, nastąpił największy do tej pory przełom w regulaminie. Każdy samochód wyścigowy LMP1 miał do dyspozycji ograniczoną ilość paliwa i energii hybrydowej na okrążenie. Dlatego Audi stworzyło zupełnie nowy, jeszcze bardziej wydajny model R18 e-tron quattro, który zwyciężył w roku 2014. Bolid był szybszy niż jego poprzednik, a mimo to spalał 22 procent mniej paliwa.

Czy i w tym roku magia Audi zadziała podczas najsłynniejszego długodystansowego wyścigu na świecie? Przekonamy się już za niecały miesiąc!